Page 85 - Online magazine. Winterspecial Zeilwereld 2023-2024

Het mysterie ontvouwt zich heimzinnige activiteiten hier. “Ik dacht dat ik de
Inmiddels is het zo laat in het tij, dat ik mijn enige was die iets vermoedde,” zegt ze. Haar
boot nooit meer zal kunnen bereiken, die ligt stem trilt van boosheid en ik hoor er frustratie
al lang weer in dieper water, dus ik ren naar de en vastberadenheid in. “Maar nu ben jij hier.”
wal. Wanneer ik daar aankom, laat ik mezelf Ik luister met geveinsde interesse naar haar
uitgeput vallen. De sterrenhemel is prachtig en verhaal. Het is groter en gecompliceerder dan
als ik een moment mijn ogen sluit, voel ik hoe ik kon vermoeden. Nederland blijkt gezwicht
ik langzaam wegzeil naar een fijnere plek dan onder de druk van een internationale lobby
hier in het koude duinzand. voor de kortste route. Bochten afsnijden was
Ik weet niet hoe lang ik daar heb gelegen, maar altijd iets voor Belgen. Het is overweldigend,
als ik wakker word kijk ik recht in de ogen van maar ik heb alleen nog maar oog voor haar.
de vrouw uit het eetcafé. Ze helpt me overeind, Naarmate ze meer onthult, voel ik een vreemde
ik wil vragen stellen, maar ze geeft me de ruim- verbintenis met haar groeien. Niet alleen door
te niet. “We moeten hier weg,” fluistert ze, met onze gedeelde kennis van dit duistere geheim,
haar ogen de horizon afspeurend. Haar hand maar ook iets diepers, persoonlijkers. Haar
grijpt de mijne en door de duinen rennen we vastberadenheid, de manier waarop ze opgaat
richting de veiligheid van het bos. Na een kwar- in het gebeuren, het trekt me aan. Haar ogen
tier rennen verstoppen we ons in de struiken, reflecteren het maanlicht, we kijken elkaar aan
uit het zicht van mijn belagers. en ik voel hoe ik langzaam verdrink.
Ze begint te vertellen. Over haar ontdekkingen, Een onoplettende voorbijganger zou kunnen
de vermoedens die ze kreeg toen ze hier een denken dat het de wind was, die enige tijd later
weekend vogels kwam tellen. Dat ze gek is op de bosjes deed ritselen.
natuur en al maanden onderzoek doet naar ge-
Een droom
Maar bij het krieken van de dag schrik ik wak-
ker. Ik lig alleen en ik staar naar het plafond
van de kajuit, probeer de laatste flarden van
de droom vast te houden, maar ze glijden weg,
ongrijpbaar als zand door mijn vingers. Met
een gevoel van verlies en verwarring sta ik op.
Buiten is het rustig, het Wad ligt er vredig bij
in het ochtendlicht. Geen spoor van haar. En
geen spoor van de operatie die zich net nog
zo levendig voor me afspeelde.Ik lach opge-
lucht. “Zoiets zou in Nederland natuurlijk nooit
kunnen gebeuren,” denk ik, zet koffie en ga
ankerop.

Victor Vandersmissen (1989) is advocaat en
houdt zich onder meer bezig met juridische
uitdagingen in de wereld van de watersport. Hij biedt
gespecialiseerde ondersteuning van aan- of verkoop
tot geschillenbeslechting. Meer informatie vind je op:
Vandersmissen.lawyer/watersport-advocaat

WINTERSPECIAL 2023 85