Page 63 - Nazomerspecial Zeilwereld 2023
P. 63

orde van de handelingen dringt maar heel
           langzaam tot me door. Eerst die wond ver-
           binden, de kleine fok strak zetten, de troep
           opruimen, en nog een rif steken. Hoe krijg ik
           de genua weer boven water? Bijliggen of zo.
           Eerst maar naar de kuip. Dat kost me min-
           stens vijf minuten. Met verband, pleisters en
           uiteindelijk zelfs elektratape lukt het om het
           bloeden te stelpen. Ik probeer te controleren
           of ik een hersenschudding heb opgelopen.
           Ik herinner me dat je misselijk bent als een
           klap zo hard aankomt. Maar ik ben al misse-
           lijk van een spoortje zeeziekte, weinig eten,
           kou en nattigheid. Als het bloed uit mijn lin-
           keroog is verwijderd, kan ik ook weer helder
           zien. Gelukkig staat de schroefas vast zodat
           het zeil en de schoten zich niet in de schroef
           kunnen werken. Ik roep een min of meer sa-
           menhangend bericht over de VHF naar René
           Vleut die met Ugly Duck in de buurt zeilt.
           Tegelijkertijd realiseer ik me dat René ook   het zeil trimmen voor zwaar weer. Pas dan
           niets kan doen onder deze omstandigheden.  gaat de werkfok weer omhoog. Daarbij kom
           Ik doe een poging om de genua binnenboord  ik de lierhendel tegen waaraan nog stukjes
           te trekken. De kracht van het langsstromen-  van mijn voorhoofd zitten. Ik spreek hem
           de water is veel groter dan mijn al behoorlijk   toe: ‘Dus jij was het die me die rotklap hebt
           aangetaste reserves. Het lukt met geen mo-  gegeven. Fok trimmen, windvaan weer in-
           gelijkheid. Eerst de vaart uit de boot halen.   stellen en dan kan, na anderhalf uur vechten,
           Gelukkig gaat de kleine fok zonder al te veel   het deklicht weer uit. De voltmeter staat op
           moeite omlaag. Ik moet mezelf dwingen     10,5. Het log vertelt me dat ik, klein getuigd,
           om deze keer het zeil goed vast te zetten.   nog steeds ruim 6 knopen vaar, ongeveer
           Daarna het derde rif in het grootzeil en ver-  60 graden aan de wind. Via de VHF meld ik
           volgens de windvaan ontkoppelen waardoor   René dat alles onder controle is. De motor
           de boot vanzelf gaat bijliggen. Dan volgt een   gaat een half uur aan om de accu weer op
           vechtpartij met de genua waarin wel een   peil te brengen. Nog een keer alles nalopen
           kuub water lijkt te zitten. Wat er van aan dek   en dan pas realiseer ik me hoe moe ik ben.
           komt is kleurrijk: blauw van de antifouling   Schone en droge kleren aan, een kop kant-
           en hier en daar nog rood van het bloed. Met   en-klaar soep en een half uurtje slaap later
           heel veel moeite krijg ik het zeil in de zeilzak.  besef ik me dat ik nog nooit zo dicht bij een
           Het zaakje bind ik drijfnat op het achterdek   catastrofe ben geweest. Ik kijk maar eens
           vast. Daarna de schoten en vallen klaren.   even naar het portretje van mijn reeds lang
           Alles op het voordek moet weer in de ver-  geleden overleden grootmoeder die de boot
           trouwde georganiseerde toestand terugge-  doopte en die ik als mijn beschermengel
           bracht worden, voordat er aan voortgang in   beschouw. Dank Oma, ik zal voortaan beter
           de goede richting gedacht kan worden. Het   uitkijken.
           derde rif blijft rustig in het grootzeil, maar
           eerst val en smeerrepen goed opruimen en





                                                                                  NAZOMERSPECIAL 2023           63
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68